Złota biżuteria może różnić się swoimi właściwościami użytkowymi i wizualnymi w zależności od tego jaki skład przyjmuje stop złota z którego została ta biżuteria wykonana. Procentowa ilość czystego złota w stopie, czyli próba złota, wpływa głównie na twardość złota i odporność na

ciemnienie a w mniejszym stopniu na kolor, natomiast rodzaj i proporcje ilościowe zawartości pozostałych metali wchodzących w skład wyrobu modyfikują zarówno jego twardość jak i przede wszystkim barwę.

 

W zależności od rodzaju domieszek, wyróżnia się kilka typów kolorystycznych złota.

Żółte złoto – klasyczne, o ponadczasowym pięknie, wizualnie najbardziej zbliżone do naturalnej barwy złota, opierające się na domieszkach takich metali jak srebro, miedź i cynk w odpowiednich proporcjach.

Białe złoto – kolorystycznie przypomina nieco platynę i zależnie od tego czy dodatkiem odbarwiającym jest nikiel czy pallad, wyróżnia się dwa rodzaje tego złota.

Białe złoto niklowe – podstawowy rodzaj białego złota, charakteryzujący się jasnym odcieniem z delikatnym żółtym akcentem. Białą barwę zazwyczaj wzmacnia się poprzez pokrycie wyrobu warstwą rodu. Niestety, nikiel u wielu osób powoduje reakcje alergiczne.

Białe złoto palladowe – wyróżnia się piękną stalowo-białą barwą, stąd nie jest potrzebne dodatkowe pokrycie rodem. Takie złoto jest też twardsze niż niklowe a ryzyko alergii znacznie niższe, jest jednak nieco droższe niż odmiana niklowa.

Różowe i czerwone złoto – te odmiany zyskują swój kolor przez zwiększoną ilość miedzi w stopie w stosunku do innych domieszek. Im bardziej ten udział rośnie tym bardziej róż przechodzi w czerwień. Różowe złoto zyskuje w ostatnich latach coraz większą popularność, natomiast czerwone złoto jest charakterystyczne dla wyrobów z dawnego ZSRR.

Zielone złoto – dominującym dodatkiem jest tu srebro, a zakres barw waha się od żółtej z delikatnym zielonym akcentem, po głęboką zieleń w przypadku niewielkiej domieszki miedzi i kadmu.

Niebieskie złoto – niesłychanie rzadka i trudna do uzyskania barwa złota, której sekret znają nieliczni jubilerzy. Prawdopodobnie do jej uzyskania należy użyć domieszki indu lub galu z niewielkim dodatkiem kobaltu. Inna hipoteza wskazuje z kolei na żelazo.

Fioletowe złoto – glin, czyli aluminium jako dominująca domieszka sprawia że złoto uzyskuje fantazyjną fioletową barwę.

Czarne złoto – stosunkowo nowa, intrygująca kolorystycznie odmiana złota. Pożądaną barwę  uzyskuje się tu jednak w inny sposób niż przez zmianę składu stopu. Najprostsza metoda, bardziej marketingowa, to po prostu pokrycie białego złota warstwą czarnego rodu lub rutenu, która może się jednak z czasem ścierać.
Doskonalszym sposobem jest wykorzystanie specjalnego nanoporowatego stopu 
złota i srebra, z którego następnie wytrawia się kwasem azotowym srebro, uzyskując trwałą matową czerń.

 

Najpopularniejszym rodzajem złota pozostaje wciąż to o klasycznej żółtej barwie, dosyć mocno rozpowszechniona jest także biżuteria z białego złota
i różnych odcieni pomiędzy różowym a czerwonym złotem. Pozostałe barwy to raczej egzotyka, ale zakup nietypowej odmiany złota może być przecież dobrym sposobem na podkreślenie własnej wyjątkowości.


Barwa złota nie ma wpływu na wartość złota zawartego w wyrobie, bo ta zależy tylko od jego próby, aczkolwiek nietypowa barwa produktu może znacząco podnosić koszt jego produkcji ze względu na związane z taką odmiennością trudności technologiczne. Istnieje możliwość powierzchownej zmiany barwy złota przez pokrycie go inną odmianą złota czy np. białym rodem. Taka zmiana nie będzie jednak stała, gdyż nałożona warstwa będzie się z czasem ścierać.