Już w starożytności znane były metody pokrywania przedmiotów wykonanych ze srebra czy innych metalów nieszlachetnych złotem. Jedną z nich była technika złocenia płatkowego, polegająca na precyzyjnym nakładaniu cienkich płatków złota na powierzchnię wyrobu. Drugim popularnym sposobem było złocenie ogniowe, które polegało na pokryciu przedmiotu złotem rozpuszczonym w rtęci, a następnie odparowaniu rtęci, pozostawiając jedynie złotą powłokę. Jednak ze względu na szkodliwość rtęci, metoda ta jest obecnie rzadko stosowana. Wraz z rozwojem technologii, od połowy XIX wieku dominującą metodą na złocenie lub pokrycie innym metalem wyrobów jubilerskich stała się galwanizacja elektrolityczna.
Ta zaawansowana technika polega na zanurzeniu przedmiotu w roztworze elektrolitu zawierającego złoto lub inny metal szlachetny oraz na zastosowaniu prądu elektrycznego, co powoduje, że cząsteczki metalu depozytują się na powierzchni przedmiotu, tworząc równomierne i trwałe pokrycie.
Galwanizacja elektrolityczna umożliwia precyzyjną kontrolę grubości i jakości powłoki metalu, co pozwala na uzyskanie różnych efektów, takich jak wysoki połysk, matowe wykończenie lub specjalne wzory. Ta metoda jest szeroko stosowana w przemyśle jubilerskim do pokrywania wyrobów metalowych złotem, srebrem, a także innymi metalami szlachetnymi, tworząc trwałe, piękne i wysokiej jakości ozdoby.
W jubilerstwie wykorzystuje się kilka odmian metody galwanizacji elektrolitycznej, które mają różne zastosowania i efekty.
1. Złocenie: Jest stosowane do nadania wyrobom ze srebra lub do korekty barwy złotej biżuterii. Ta metoda umożliwia uzyskanie różnych odcieni złotej powłoki, takich jak tradycyjne żółte złoto, różowe złoto czy białe złoto. Złocenie pozwala na nadanie wyrobom metalowym eleganckiego i luksusowego wyglądu.
2. Rodowanie: Polega na nałożeniu warstwy rodu na wyroby, głównie wykonane ze srebra. Rod ma wiele zalet – zabezpiecza srebro przed czernieniem, utwardza powierzchnię, a także może służyć do rozjaśnienia barwy białego złota. Rodowanie zapewnia trwałą i lśniącą powłokę, która chroni metal i dodaje mu estetycznego wykończenia.
3. Srebrzenie: Jest stosowane do pokrywania dużych przedmiotów, takich jak sztućce, patery, cukiernice, grubą warstwą srebra. To daje im piękny wygląd srebrny i jednocześnie chroni podłoże metalowe. Srebrzenie jest często wykorzystywane do wyrobu przedmiotów użytkowych, które mają być trwałe i odporne na korozję.
4. Rutenowanie: Ta metoda pozwala na nałożenie niezwykle wytrzymałej powłoki z rutenu na fragmenty wyrobu. Ruten może nadać czarny lub szary kolor, tworząc efekt ozdobny. Rutenowanie jest często stosowane do tworzenia kontrastowych wzorów lub do podkreślania szczegółów na biżuterii.
Oksydacja srebra, wykorzystująca specjalny roztwór zwany oksydem lub metodę elektrolityczną podobną do galwanizacji, polega na pokryciu biżuterii warstwą tlenków srebra. Proces ten nadaje srebru efekt sztucznego “postarzenia” poprzez nadanie mu ciemniejszej barwy. Podczas oksydacji, wyroby o bogatych wzorach i fakturach osiągają najciekawsze rezultaty, gdzie zagłębienia nabierają intensywniejszego koloru, a pozostała część wyrobu pozostaje oczyszczona i wyraźnie kontrastuje z ciemniejszymi elementami.
